To realizeThe value of a sister:
Ask someone Who doesn't have one.
To realizeThe value of ten years:
Ask a newly Divorced couple.
To realizeThe value of four years:
Ask a graduate.
To realizeThe value of one year:
Ask a student who Has failed a final exam.
To realizeThe value of nine months:
Ask a mother who gave birth to a still born.
To realizeThe value of one month:
Ask a mother who has given birth toA premature baby.
To realizeThe value of one week:
Ask an editor of a weekly newspaper.
To realizeThe value of one hour:
Ask the lovers who are waiting to Meet.
To realizeThe value of one minute:
Ask a person Who has missed the train, bus or plane.
To realizeThe value of one-second:
Ask a person Who has survived an accident.
To realizeThe value of one millisecond:
Ask the person who has won a silver medal in the Olympics.Time waits for no one.Treasure every moment you have.You will treasure it even more when......YOU can share it withSOMEONE SPECIAL.
To realizeThe value of a friend:
Lose one.
6.09.2007
To Realize....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
9 comments:
To realized the Value of time
Ask a person who lost her rolex
jk!
Ineng, hindi talaga ako natulog para ako maka una rine. At binantayan kopa mga egglogs na handa sa kasalan, para magkasilbi narin ako.
Mahilig kang mag pa realized ng kung ano-ano. pero maganda sya. kasing ganda.
hindi ako nambobola pero nangingitlog.
Ala akong macomment na matino...
...heheheh gusto ko kcng gisingin ung mga buwayang tutulog-tulog sa ilog eh, dami n kseng walang pakialam sa mundo tulad ko.
sana ikaw wag matulog para lagi dilat sa katotohanan sa mundo.
ano nga pala regalo mo sa kasal ni Master at Teks?
Mantakin mong sa liit kong ito eh kabigat bigat ng regalo ko?! pamaypay kc parang pinagpapawisan na sila nung nasa seremonya!! heheh!
To realize
The value of one year:
ask me! kasi isang taon akong walang kayakap! he he he
to realize na hindi ka nagpapicture kasama ang kamikazee kasama ka sa grinhills eh wag mo ng tanungin... kumanta ka nalang...
nag-aabang sa langit... sa mga ulap sumisilip. wah!!!
teka.. diko ma realize eh. ehehe... pero sa totoo lang eh, wala man sa itsura ko eh lahat (halos lahat) ng bagay nabibigyan ko ng halaga, mapatao man o hayop at bagay... Praise the Lord...
TRUE!!!nothing more,nothing less...
hahaha!natawa ako kay tutubi!seryoso na sana comment ko ng biglang napatuon eyes ko sa pagkawala ng rolex nya!
nway,nice blog!such a realization.
@tk, di ba pedeng pakpak mo na lang ipaypay mo para di sila pagpawisan?
@jlois, oo nga 'no, at least ngayon alam na alam mo ang value ng bawat seconds na dumadaan s lyf mo in the absence of your family. dapat ngayon i treasure mong lahat para makabawi ka.
@PB, dapat lang diba, na ma realize mo ang importance ng lahat sa mundo, lalo na kaming mga blogerista, kc pag nawala kami....tyak sad na ang lyf mo.
@ev_lyn, c tk talaga minsan bangag...ewan ko ba kung saan pero in fairness, love ko mga comment nyan, pinapangiti kc ako.
that's nice to realize! hey, i've heard this before sa teacher ko nung highschool.. it really strucks me.. the importance and value of time..copy ko to ha! tagal ko na ring hinanap to.. thanks for posting@
wah... nakakatakot sinabi mo. wah... pero maraming maraming salamat sa iyo at sa lahat ng blogers... kela melai, tekla at tk... natutuwa ako. dami ko chiks este daming nagmamahal sakin ,,, (teka nag a-assume atah ako) mahal nyo ba ko? wakikek...
Post a Comment